Filmy masturbacja, kobiece włosy łonowe

Opowieść o ewolucji Belli Baxter, młodej kobiety przywróconej do życia przez genialnego i niekonwencjonalnego naukowca, doktora Godwina Baxtera. Pod opieką Baxtera Bella jest chętna do nauki. Jednak głodna przygód, których jej brakuje, Bella ucieka z Duncanem Wedderburnem, przebiegłym i rozpustnym prawnikiem, w burzliwą podróż przez kontynenty. Wolna od uprzedzeń swoich czasów, Bella staje się niezłomna w swoim celu, jakim jest opowiadanie się za równością i wyzwoleniem.

Touch Me Not to oda do ludzkiego ciała i związanych z nim pragnień, ale przede wszystkim ― wezwanie do akceptacji odmienności. Adina Pintilie testuje w swoim filmie terapeutyczny potencjał dotyku, obnażenia ciała i emocji, a towarzyszy jej w tym trójka bohaterów. Wszyscy mierzą się przed kamerą z tym, co ich blokuje, ogranicza, przeraża. Obserwując relacje między nimi, Pintilie stawia pytania o to, jak rozumiemy „intymność”, „piękno”, „związki” czy „pożądanie”. W czasach, w których ciało może stać się polem ideologicznej bitwy, nagość okazuje się manifestacją wolności.

To historia prostego, młodego człowieka, który niewiele wie i pokłada nadzieję w każdym z nas. Inspektor policji Pharaon De Winter (Emmanuel Schotté). Historia jego naiwnego życia. Człowiek surowy i pokorny, który bierze na siebie zło innych i który bez końca cierpi z powodu tej sympatii. Jego dzieło, brudne śledztwo, powoli odkrywa jego rozpacz i strach przed własną winą, powszechną winą, winą naszej potwornej natury. Oto jego ofiara.

Grupa zakonnic zostaje opętana przez demony. Inkwizycja zna jedyny sposób na oczyszczenie zakonnic: okropne tortury w ponurych lochach. Film z gatunku nunsploitation z zawartością sporej i mocnej dawki erotyki.

Business or pleasure? – pyta Bellę Cherry urzędnik graniczny na lotnisku w Los Angeles. Urocza, ale nieco naiwna 19-latka przyjeżdża z rodzinnej Szwecji do Kalifornii, aby rozpocząć karierę gwiazdy porno. Czy istnieje pornografia tworzona z poszanowaniem kobiet? Bella nie jest ofiarą wyzysku ani handlu ludźmi, pochodzi z bogatego kraju, jest świadoma, sekspozytywna i pełna wiary, że może decydować o sobie i swoim ciele. Praca seksualna nie jest dla niej przymusem, ale wyborem, a kalifornijska branża porno wydaje się przestrzegać zasad mających chronić aktorki i aktorów przed nadużyciami. W miarę przekraczania kolejnych „kręgów piekła” jasne jednak staje się, że mimo wszelkich wysiłków przemysł pornograficzny pozostaje szarą strefą, a granica między przyzwoleniem a przymusem jest nieostra. Autentyczny i bezkompromisowy film obnaża to wszystko, co nie mieści się w kadrze filmu z YouPorna: od przygotowań higienicznych i rozgrzewki aktorów, przez negocjacje w trakcie hardcore’owych scen, po sposób filmowania i ustawień kamery dla najlepszego efektu. Wszystko oglądamy oczami Belli, widzimy dokładnie to, co widzi ona. Bez cenzury i bez znieczulenia.

Mężczyzna (zwany po prostu Naszym Bohaterem) (Philippe Harel), rozczarowany współczesnym społeczeństwem i wciąż w szoku po romantycznym rozstaniu, widzi, jak jego mizoginia narasta z dnia na dzień, w następstwie licznych frustracji wobec kobiet i niemożności normalnego współdziałania z nimi. Podczas podróży służbowej w towarzystwie Raphaëla Tisseranda (José Garcia), swojego zawodowego przełożonego, ale podwładnego pod względem przeżyć romantycznych, znajdzie sposób, aby głębiej pogrążyć się w swoich mrocznych myślach, wciągając kolegę ze sobą w spiralę patetyki. Jakby było mało, Nasz Bohater niechcący doprowadzi do śmierci Tisseranda, co zakończy się pogrążeniem postaci w całkowitej depresji. Na emeryturze w szpitalu psychiatrycznym w dalszym ciągu narzeka na kobiety i społeczeństwo, których stereotypowe wartości odrzuca. Film i tak kończy się pozytywnie, gdy Nasz Bohater bierze lekcje tańca i staje twarzą w twarz z kobietą, która jest wyraźnie wyższa od niego i która się do niego uśmiecha.

Carole (Sandra Julien) jest niezadowolona ze swojej rodziny i swojego życia i nie lubi seksu. Ale kiedy spada ze schodów, odkrywa, że uzależnia się od seksu. Nienawidzi tego, kim się stała, ale jest zmuszona uprawiać seks z każdym, kto się na to zgodzi. Jej rodzice wyrzucili ją z domu. Dzięki pomocy lekarza i księdza oraz odkryciu prawdziwej miłości udaje jej się odzyskać równowagę.

Antonina Miliukova (Alyona Mikhailova) jest piękną i bystrą młodą kobietą, urodzoną w arystokracji XIX-wiecznej Rosji. Mogłaby mieć wszystko, czego zapragnie, a jednak jej jedyną obsesją jest poślubienie Piotra Czajkowskiego (Odin Lund Biron), w którym zakochuje się od chwili, gdy słyszy jego muzykę. Jedynym powodem, dla którego kompozytor w końcu zaakceptuje ten związek, jest ukrócenie plotek na jego temat. Nie czując miłości i obwiniając ją za swoje nieszczęścia i załamania, próby pozbycia się żony przez Czajkowskiego są brutalne. Pochłonięta uczuciami do niego, Antonina postanawia to znieść i zrobić wszystko, by z nim zostać. Poniżana, zhańbiona i odrzucona, powoli doprowadzana jest do szaleństwa.